Een methode ter bepaling van de volumen-procentische mineralogische samenstelling van een gesteente en daarmede (aangezien de soortelijke gewichten der gesteentevormende mineralen vrij gelijk zijn) bij benadering ook van de gewichtsprocentische samenstelling. Zij berust op het feit, dat bij een richtingslooze textuur aangenomen mag worden, dat in een doorsnede de oppervlakte, die door de verschillende mineralen wordt ingenomen, evenredig is aan hun aandeel in den opbouw van het gesteente.
De verhouding dezer oppervlakten is nu weer te bepalen door een willekeurige zigzaglijn te trekken en uit te meten welk deel van deze lijn binnen het te meten oppervlak ligt. De sommen dezer lijnstukken verhouden zich weer als de oppervlakken.
Shand e.a. hebben zgn. integratietafels geconstrueerd, waarbij een slijpplaatje van een gesteente onder het microscoop verschoven wordt door een aantal micrometerschroeven. Hierdoor is het mogelijk de benoodigde lijnstukken eenvoudig te meten en op te tellen, hetgeen het thans mogelijk maakt de mode van een gesteente vlug en vrij nauwkeurig te bepalen.Lit.: Holmes, A., Petrographical Methods and calculations (21930, 312 vlg.). Jong.