(Fr., = herinneringen) of gedenkschriften zijn de opgeteekende en uitgegeven herinneringen van personen, die in de politiek en de diplomatie een gewichtige rol gespeeld hebben. Ze verschillen van dagboek en ➝ autobiographie, doordat ze den auteur enkel beschrijven in verband met de politieke gebeurtenissen en diplomatieke besprekingen, waaraan hij deel had. De m. zijn belangrijk voor de studie der geschiedenis, omdat zij de eigenlijke oorzaken en dieperen samenhang der wereldgebeurtenissen ontsluieren.
Van den anderen kant kunnen ze te subjectief en tendentieus zijn. Als voorbeeld van m. zou reeds Caesar’s De bello gallico kunnen gelden. Vanaf de 16e eeuw worden ze talrijk, vooral in Frankrijk.
Voor de geschiedenis van Nederland zijn bijv. belangrijk de 17e-eeuwsche van D’Estrades, gezant van Frankrijk bij de Republiek, die van den Franschen gezant in Zweden Terlon, die van den Engelschen generaal Marlborough. Een grooten bloei van m. bracht de tijd na den Wereldoorlog: Duitsche ex-keizer, Tirpitz, Foch, enz.