Katholieke Encyclopaedie

Uitgeverij Joost van den Vondel (1933-1939)

Gepubliceerd op 18-09-2019

Melkteekens

betekenis & definitie

Bij koeien, die sterk in de melkrichting zijn gefokt, treden enkele uiterlijk waarneembare lichamelijke eigenschappen op, waaruit men zou kunnen besluiten, dat het dier veel melk produceert, bijv. een vrij dunne, malsche, gemakkelijk in fijne plooien liggende huid met kort, zacht, glanzend, iets vettig haar; een lange, breede en diepe uier, korrelig aanvoelend; na het melken moet de uier sterk inkrimpen; de uierhuid is fijn, dun behaard, losliggend, vettig op gevoel; middelmatig groote, goed gevormde spenen; dikke, goed gekronkeld loopende melkaderen, fijne horens. Melkspiegel en melknapjes zijn niet te vertrouwen melkteekens. Vgl. ➝ Melktype. Verheij.

< >