Romeinsch professor der welsprekendheid. * 35 n. Chr. te Calagurris in Spanje, † te Rome.
Opgevoed te Rome, trad hij al vrij vroeg op als advocaat, en daarna als eerst-van-staatswege-bezoldigd professor. Hij genoot in dat ambt een grooten naam, en mannen als Plinius de Jonge dankten hem hun opleiding.
Na 20 jaren werd hij gepensionneerd, en schreef toen zijn groote werk De Institutione oratoria in twaalf boeken, dat wij nog bezitten. Het is een volledige paedagogie, waarin ook voor ons nog veel behartenswaardigs is te vinden.
Een ander werk, de Declamationes, is slechts gedeeltelijk van hem, al staat het geheel op zijn naam. Bij zijn aftreden schonk keizer Domitianus hem de waardigheidsteekenen van een oud-consul.Lit.: J. Cousin, Etudes sur Q. (1936). Slijpen.