Byzantijnsch geleerde. * 1391/2, † 23 Juni 1444 te Konstantinopel. M. werd eerst professor, dan monnik en vervolgens aartsbisschop van Ephese. Op het Concilie van Ferrara-Florence was hij de leider der anti-hereenigingspartij.
Hij verliet het Concilie vóór de publicatie van het Decreet der Hereeniging en bleef die, in het Oosten teruggekeerd, fel bestrijden. Hij geraakte daardoor in de gevangenis (1440-’42) en wordt nog in de Grieksche Kerk om zijn strijd tegen Rome als heilige vereerd. De lijst zijner liturgische, oratorische, exegetische, ascetische, philosophisch-theologische en polemische werken geeft mgr.
Petit in de Dict. Théol. Cath.Uitg.: Migne, Patrol. Graeca (CLX); Patrol. Oriënt. (15 en 17).
Lit.: Krumbacher, Gesch. d. Byzant. Lit. (21897, 115 vlg.) ; Dict. Théol. Cath. (IX 1927, 1968-1986). Franses.