Een der meest vooraanstaande Fr. rechtsgeleerden der 19e-20e eeuw. * 23 Sept. 1853 te Nantes, ♱ 31 Aug. 1931 te Parijs. Prof. te Parijs. Vooral bekend door zijn Traité élémentaire de Droit Civil (3 dln. 1900), waarin hij breekt met de zuivere exegetische methode. Vooral hecht hij belang aan de historische verbondenheid van het recht en aan de rechtspraak.
Vandaar de bijzondere zorg, met welke hij gedurende jaren de jurisprudentie noteert in de „Recueil Dalloz”. Deze nota’s verwerkte hij in zijn „Traité élémentaire”. Eveneens legde hij den nadruk op het belang van het vergelijkend recht.Werken: Traité élém. de droit civil (121932; voortgezet door G. Ripert). Dit werk dient als grondslag van de „Traité Pratique” (14 dln.; uitg. in medewerking met G. Ripert). Verder was P. ook mederedacteur v. d. „Revue critique de législation et de jurisprudence”, en gaf een critische uitgave v. d. „Trés ancienne coutume de Bretagne”. Rondou.