Stadje in het O. van de prov. Luik, ten O. van Stablo (XVI 704 F3); opp. 640 ha, ca. 6000 inw.; bergachtige en beboschte omgeving, toeristisch centrum; textielen papiernijverheid, leerlooierijen; rivier de Warche; ijzerhoudende waterbronnen; bezienswaardige kerken en gebouwen uit de 18e eeuw. M. werd na den Wereldoorlog aan België teruggeschonken.
V. Asbroeck De voormalige Benedictijner abdij te M. werd ca. 650 gesticht door den H. Remaclus en met de naburige abdij van Stablo in personeele unie verbonden.
Beide vormden een kerkelijken vazalstaat van het Duitsche Rijk. In feite kwam M. weldra als priorij onder Stablo te staan, wat aanleiding gaf tot langdurige twisten tusschen beide kloostergemeenten. In 1796 werd de abdij van M. opgeheven.
De gebouwen zijn nog goed bewaard. De plaatselijke rechtbank, het athenaeum en een museum werden er in ondergebracht. De kerk (1775-’84 herbouwd) doet sedert 1819 als parochiekerk dienst.Lit. : E. Michel, Abbayes et Monastères de Belgique (1923) ; Villers, Ilist. chronol. des abbés de Stavelot et M. (Luik 1878-’80) ; de Noüe, Etudes hist. sur l’ancien pays de St. M. (Luik 1848). De Schaepdrijver