Heilige, aartsbisschop van Armagh (Ierl.). * Ca. 1094 aldaar, bisschop ca. 1119, ✝ 2 Nov. 1148 te Clairvaux. Hij ijverde sterk voor de nauwere aansluiting van de Iersche Kerk bij Rome en was bevriend met den H. Bernardus, in wiens klooster te Clairvaux hij stierf en die ook zijn leven beschreef.
Feestdag 3 November.Lit.: Biogr. door H. Bern. (in Migne, Patrol. Lat. CLXXXII); Acta S.S. (Nov. II).
Pausprofetie van Malachias Op naam van M. staat een profetie omtrent de opeenvolgende pausen vanaf 1143 tot den laatsten toe. Het zijn min of meer mysterieuze spreuken, zinspelend op geboorteplaats, vaderland, wapen, karakter, kardinalaat, lotgevallen enz. van den toekomstigen paus. St. Bernardus spreekt niet van de profetie; zij is voor het eerst ontdekt en uitgegeven door Arnold Wion O.S.B. in 1595, die evenwel te goeder trouw, en niet haar vervaardiger schijnt te zijn. Tot Sixtus V (✝ 1590) komt alles mooi uit; daarna is alles even vaag. Ziehier de lijst vanaf Pius IX: Crux de Cruce (Kruis van het kruis, Pius IX); Lumen in coelo (Licht aan den hemel, Leo XIII); Ignis ardens (Laaiend vuur, Pius X); Religio depopulata (Ontvolkte godsdienst, Benedictus XV); Fides intrepida (Onvervaard geloof, Pius XI). Volgen nog: Pastor angelicus (Engelachtige herder); Pastor et nauta (Herder en zeevaarder); Flos florum (Bloem der bloemen); De medietate lunae [Over de helft (of halfheid?) der maan]; De labore solis [Over den arbeid (nood? vermoeienis?) der zon]; Gloria olivae (Roem van de olijf); Petrus II.
Zoo goed als algemeen wordt de echtheid dezer profetie door serieuze historici verworpen. Gorris.
Lit.: De geheele profetie is het makkelijkst bereikbaar in Mirbt, Quellen z. Gesch. des Papsttums (41924). Critiek o.a. in Pastor, Papstgesch. (X, 529); Vacandard, in Revue Apolog. (1922); Analecta Bollandiana (1903).