Heilige, martelaar, bijbelgeleerde. * waarsch. te Konstantinopel, ✝ 7 Jan. 312 te Nicomedië. L. was eind 3e eeuw priester in Antiochië. Als leeraar had hij daar grooten invloed en vormde er een rij leerlingen, die als bisschop en anderszins bekend werden en die als Collucianisten of medeleerlingen van denzelfden leermeester L. nauw verbonden bleven.
Ook Arius beriep er zich op, leerling van L. te zijn, en Eusebius van Nicomedië en andere Collucianisten stonden aanstonds sympathiek tegenover Arius. L. wordt daarom als de eigenlijke vader van het Arianisme beschouwd. Feit is, dat hij onzuiver dacht over de Triniteit.
Bardy heeft aannemelijk gemaakt, dat hij geen leerling was van Paulus van Samosata, zooals Alexander van Alexandrië in zijn strijd tegen Arius beweerde, maar van Origenes. Evenals deze heeft L. zich overigens in hoofdzaak met de H. Schrift bezig gehouden en zijn voornaamste werk is de tekstherziening der ➝ Septuagintvertaling en van het Nieuwe Testament.
Daarnaast schreef hij enkele kleine werkjes op theologisch gebied en brieven. Misschien is een symbolum der synode van Antiochië (341) van hem afkomstig. Zijn dwaling op Trinitarisch en Christologisch gebied heeft hij uitgeboet door den marteldood.Lit.: Bardenhewer, Gesch. d. altkirchl. Lit. (II 21914, 279-285); Lex. Theol. Kirche (VI 1934); Bardy, in Dict. Théol. Cath. (IX 1926); id., in Recherches d. Science rel. (XXII 1932, 437-462).
Franses.