Kardinaal, bisschop van Poitiers, onwrikbaar verdediger der II. Kerk. * 26 Sept. 1815 te Pontgouin (Eure-et-Loire), ♱ 18 Mei 1889 te Angoulême. P. stichtte als bisschop vele parochiën en kerken, nam het hooger onderwijs en dat der theologie ter harte, liet in zijn bisdom vele religieuze genootschappen toe en stichtte de Oblaten van den H. Hilarius.
Hij verdedigde met Guéranger de pauselijke onfeilbaarheid en voerde de Romeinsche liturgie in (1850). Scherp verhief hij zich tegen het Gallicanisme, het Rationalisme (Renan) en het liberaal-Katholicisme en werkte samen met Veuillot. Fel verdedigde hij den „Syllabus” tegen Dupanloup (1864) en was een der groote woordvoerders op het Vaticaansch Concilie (1870). Hij ijverde voor het herstel der monarchie (de Ohambord). Beijersbergen van Henegouwen.Lit. : L. Baunard (2 dln. 21886).