Koning der Franschen (de „Burger-koning”) (1830-’48). *6 Oct. 1773 te Parijs, ♱ 26 Aug. 1850 te Claremont (bij Windsor) als graaf van Neuilly. Oudste zoon van den hertog van Orleans, Philippe-Egalité. Bij het uitbarsten van de Revolutie in 1789 werd hij, naar het voorbeeld van zijn vader, lid van de Nationale Garde en van de club der Jacobijnen, woonde als veldmaarschalk de slagen bij Valmy, Jemappes en Neerwinden bij; doch samen met Dumouriez liep hij naar het Oostenrijksche kamp over (1793).
Onder de restauratie keerde hij naar Frankrijk terug, doch wegens zijn liberale neigingen werd hij door het hof met koelheid behandeld; hij hield zich zorgvuldig buiten de politiek, doch zijn verblijf, nl. het Palais Royal, werd de verzamelplaats van alle vrijzinnigen.Toen de Juli-omwenteling in 1830 uitbrak, belastte Karel X hem met het regentschap van zijn kleinzoon, maar de Kamers verzochten hem zelf den troon te bestijgen, onder den titel: koning der Franschen (7 Aug.). Hij bezwoer de Charte, die men vooraf in liberaal-parlementaire richting gewijzigd had (9 Aug.). Vooral gedurende de eerste jaren van de Julimonarchie zocht L. den vrede met het buitenland te bewaren, terwijl hij in het binnenland de staatkunde van het juiste midden (le juste milieu) poogde te voeren. Dit bleek echter onmogelijk; zijn populariteit nam met de jaren af en op zijn leven werden aanslagen gepleegd (o.a. in 1835). Het ministerie Guizot, dat sedert 1840 onafgebroken aan het roer bleef, wilde van geen hervormingen hooren. 22 Febr. 1848 brak te Parijs een nieuwe revolutie uit. De troonsafstand ten gunste van zijn kleinzoon kon zijn huis niet redden. Hij ging naar Engeland in ballingschap. Zijn lijk werd in 1876 naar Dreux overgebracht.
Werken: Discours, allocutions, réponses (17 dln. 1833-’47) ; Mon journal; événements de 1815 (2 dln. 1848). Lit.: P. Thureau-Dangin, Hist. de la monarchie de juillet (7 dln. 1887-’92); S. Charléty, La Monarchie de juillet (1921); P. de la Goree, Louis-Philippe, 1830-1848 (1931). Lousse.