(Hebr.: chaghassoekkoth), een Israëlietisch feest ter herinnering aan de goddelijke leiding tijdens den tocht door de woestijn en als feest van dankzegging voor den oogst ingevoerd. Het moest gevierd worden in de 7e maand, Tisjri (vgl. Ex. 34.22; Lev. 23.34; Deut. 16.13).
De Israëlieten moesten deze dagen in loofhutten doorbrengen als herinnering aan het verblijf in de woestijn. Het duurde acht dagen, maar alleen op den eersten en laatsten dag onthield men zich van arbeid. De oorsprong gaat terug tot Moses.
De liturgische viering heeft zich verder ontwikkeld in den loop der tijden. C. Smits.