of liquesceerende noot (muziek), ook semi-vocalis (Ned. vloeinoot), zijn bij den Gregoriaanschen zang die noten, die gebruikt worden op plaatsen, waar de overgang van de eene lettergreep naar de andere moeilijkheden oplevert voor de juiste uitspraak. De meest voorkomende gevallen zijn: het samentreffen van bepaalde medeklinkers (bijv. arbor, nobis Deus, sanctus enz.), de tweeklanken au en eu en de i tusschen twee klinkers (bijv. allelu-i-a, ma-i-us) De liquesceerende noot wordt niet op den vollen klinkerklank gezongen (semi-vocalis); de meest voorkomende vormen zijn ancus, cephalicus en epiphonus; zie ook ➝ Neumen. Bruning.
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Favorieten
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen:
- Je eigen Ensie account
- Direct toegang tot alle zoekresultaten
- Volledige advertentievrije website
- Gratis boek cadeau als welkomstgeschenk