Katholieke Encyclopaedie

Uitgeverij Joost van den Vondel (1933-1939)

Gepubliceerd op 18-09-2019

Lebrun

betekenis & definitie

1° Albert, Fr. staatsman. * 29 Aug. 1871 te Mercy-le-Haut (dept. Meurthe-et-Moselle). In 1900 député als lid van de democratische linkergroep; achtereenvolgens minister in de kabinetten van Caillaux (1911), Poincaré (1912’13) en Doumergue (1913-’14).

Tijdens den Wereldoorlog was hij min. van Blokkade, daarna van de Verwoeste Gewesten in het kabinet Clemenceau (1917-19). Na den moord op Doumer werd hij op 10 Mei 1932 tot president der republiek uitgeroepen. 2° Charles, Fr. schilder. * 24 Febr. 1619 te Parijs, ♱ 12 Febr. 1690 aldaar. Ontving in zijn jeugd opleiding te Rome met Poussin. In Parijs terug, kwam hij in de gunst bij Colbert en zeer in trek voor decoratie-schilderingen en portretten. Zijn grootsten roem vestigde hij door zijn ontwerpen voor gobelins, meubelen, smeedwerk enz., zoodat hij op het gebied der kunst één der schitterendste figuren uit het tijdperk van Lodewijk XIV is.

Lit.: P. Marcel, C. L. (1909); Thieme-Becker, Allg. Künstlerlex.

3° Charles François, Fr. financier. * 19 Maart 1739 te Saint-Sauveur,

♱ 16 Juni 1824 te Mesme (bij Parijs). Na studiereizen in Eng. en onze Republiek benoemd tot inspecteur-generaal van de domeinen; bepleitte in zijn La Voix du citoyen (1789) een constitutioneel koningschap en was in de StatenGeneraal van 1789 rapporteur van bijna alle financieele wetsontwerpen. Tijdens de Terreur werd hij als „aristocraat” gevangen gezet; in 1795 lid van den Raad der Ouden. Om zijn meegaand karakter wenschte Napoleon hem als derden consul (1799-1804), maar toen en later beperkte L. zich tot het financieel bestuur. Onder het keizerrijk kanselier van de schatkist; sedert 1808 hertog van Piacenza; in 1810 gouverneur van Nederland. Na 1814 sloot hij zich bij Bourbon aan en werd benoemd tot pair.

Lit.: Caumont la Force, Lebrun.

4° (Ook: Le Brun) Pierre, Fr. Oratoriaan, kerkhistoricus. * 11 Juni 1661 te Brignoles, ♱ 6 Jan. 1729 te Parijs. Schreef over de houding der Kerk t.o.v. het tooneel, over bijgeloovige gebruiken, enz. Zijn hoofdwerk: Explication littér. histor. et dogmat. des prières et des cérémonies de la Messe (4 dln.), is nog heden een standaardwerk; het vond bestrijding op twee punten: ➝ epiclese en canongeheim (➝ Disciplina arcani).
5° Ponce-Denis Ecouchard (bijgenaamd Lebrun-Pindare), Fransch puntdichter. * 1729 te Parijs, ♱ 1807 aldaar. Vriend van Buffon en Voltaire.

Werken: o.a. Odes (6 boeken); Elégies (4 boeken); Epîtres (2 boeken); Epigrammes (6 boeken); Poèmes.

< >