Een richting in de Eng. Kerk (17e e.), die het midden hield tusschen het Calvinisme en de Hoogkerkelijken. Zij voelden zich in dit opzicht verwant aan de → Dissenters en wilden de 39 artikelen niet zonder meer als geloofsuitdrukking erkennen.
Het L. sloot verschillende opvattingen in zich. Tillotson, Stillingfleet en Burnet (die de belijdenisschriften en de liturgie der Kerk aanvaardden) alsook Butler en Samuel Clarke behoorden er toe. Het L. is het best te vergelijken met de hedendaagsche BroadChurch-Party in Engeland.
William Chillingworth en Ralph Cudworth zijn de vaders van het L. en S. T. → Coleridge is zijn typische vertegenwoordiger. Vgl. → Anglicaansche Kerk.Lit.: Legouis en Cazamian, Hist. de la Litterature anglaise (1929, i. v. de genoemde schrijvers). Lammertse.