1° Naam van een muziekinstrument (smalle, ietwat „aamborstige”, vijfsnarige Inheemsche copie van de Portugeesche gitaar, met „achterstandige” schroeven), vooral vervaardigd te Toegoe, een nog immer sterke Portugeesche invloeden toonende kampong even ten Oosten van Batavia (Ned.-Indië).
2° Naam van een bepaalde lagoe (melodie), welke men speelt op en zingt bij het hierboven omschreven instrument.
3° Algemeene naam van de muziek, welke men op bovenbedoeld muziekinstrument en op andere speeltuigen (o.m. gewone gitaren, mandolines, violen, → ukelela’s) pleegt uit te voeren ter begeleiding van schellen zang op Maleische, in vierregeligen → pantoen-vorm vervatte, teksten.
De oorsprong is zonder twijfel oud-Portugeesch. Krontjong wordt in hoofdzaak beoefend door IndoEuropeanen en ook wel door jongelui van Inheemschen landaard in de groote steden van Java. Krontjongconcoursen tusschen gezelschappen met poëtische, hoogdravende namen, zooals „Ridders van den Nacht”, zijn zeer in trek. Kunst.
Lit.: A. Th. Manusama, Krontjong als muziekinstrument, als melodie en als gezang (1919); J. S. Brandts Buys, Over de ontwikkelingsmogelijkheden van de muziek op Java („Djawa” I, Prae-adviezen II, 1921, blz. 5 en 53); J. Kunst, De toonkunst van Java (I, blz. 300).