Kriskrasgelaagdheid

betekenis & definitie

(geologie), een afzettingsvorm, veel voorkomend bij losse zanden en grinden, welke zich kenmerkt door een voortdurende wisseling in de richting van de gelaagdheid. De k. van rivier-, delta- en mariene afzettingen moet verklaard worden door een intermitteerende afzetting van samenstellende componenten en een voortdurende wisseling in de richting van het vervoerende water, terwijl zij bij de aeolische (door den wind gevormde) afzettingen door de periodieke, voortdurend van richting veranderende, transporteerende werking van den wind verklaard moet worden. Oosterbaan.