Duitsch medicus. * 24 Nov. 1715 te Ortenberg bij Kelbra, ♱ 2 Dec. 1794 te Duisburg, waar hij sinds 1743 prof. in de medicijnen was. Zijn naam is bekend gebleven door het naar hem genoemde Verschijnsel van Leidenfrost, ook spheroïdale toestand genoemd, hetgeen wordt waargenomen, wanneer een vloeistof op een liefst glad lichaam, waarvan de temperatuur aanmerkelijk hooger is dan het kookpunt van de vloeistof, wordt gestort; ze verdeelt zich in druppeltjes, die langen tijd op een horizontaal geplaatste zijde van het lichaam blijven ronddraaien. Het verschijnsel wordt verklaard door het feit, dat tusschen druppel en lichaam zich een damplaagje vormt, dat, wegens zijn gering geleidingsvermogen voor warmte de verdamping vertraagt.
Voorbeeld: water op dekplaat van flink brandende keukenkachel; vloeibare lucht op een metalen plaat.