Fransch letterkundige. * 11 Juli 1727 te Bort (Limousin), ✝ 31 Dec. 1799 te Gaillon (Normandië). Romancier, verteller (Contes Moraux, 1761; Bélisaire, 1767 ; Les Incas, 1777; enz.); onbeholpen tragedieschrijver van de post-klassieke richting ; criticus (Poétique fr., 1763; Eléments de litt., 1787); medewerker aan de „Encyclopédie”; lid (1763) en bestendig secretaris (1783) van de Fr. Academie.
Belangwekkend blijven zijn Mémoires (1804). Hij was aanhanger van de princiepen der „Philosophen” (zijn Bélisaire staat op den Index), doch stierf Katholiek. Willemyns.