Katholieke Encyclopaedie

Uitgeverij Joost van den Vondel (1933-1939)

Gepubliceerd op 24-04-2019

Jean baptiste camille corot

betekenis & definitie

Jean baptiste camille corot - Fransch landschapschilder; * 1796, ✝ 1875 te Parijs. Hij had een uitgesproken voorliefde voor zachte tonen, in elkander overvloeiende vormen.

Poppels, berken en struikgewas komen uitsluitend op zijn werken voor. Het is C. om rust, om verpoozing te doen. Dank zij een langdurige voorbereidende diepe studie van de natuur is hij erin geslaagd om den dunsten fijnen nevel, die bij avond over de aarde als een sluier neerdaalt, weer te geven.

C. houdt van stille vijvers, waarin een zachtgrijze muur van struikgewas zich nederbuigt, een hemel, die onzichtbaar overgaat in den waterspiegel der zee, wolken, die aetherisch aan de lucht voorbijschuiven. In die droomwereld laat hij de nymphen en de dryaden uit hun schuilplaats komen om zich te vermeien in den avondlommer van zijn bosschen. C. vormde geen school, maar wordt toch als een voorlooper van het impressionisme beschouwd.

Werken: Boschvijver (Amsterdam, Rijks Museum), Landschap met kunstwilgen (ibid.); Meisjesfiguur in landschap (ibid.).

Lit.: A. Robant, L’oeuvre de Corot; Meier Graefe, Corot u. Courbet (1905).

Haesaert

< >