Pomoloog. * 11 Nov. 1765 te Brussel, † 1842 te Leuven. Als jong chemicus nam hij deel aan den strijd tegen de phlogiston-theorie, werd belast met een reorganisatie van het onderwijs in België, ontsnapte tijdens de revolutie (1789) ternauwernood aan den dood, werd bij de stichting lid van het Institut de France (1796), vertegenwoordiger in het Belg. parlement (1792), later hoogleeraar in schei- en landbouwkunde aan de univ. van Leuven.
Op grond eener door hem ontwikkelde theorie verwachtte hij vele verbeterde vormen door het zaaien van pas gewonnen nieuwigheden. Zoo won hij veel rozen- en fluitsoorten uit zaad, wat de aandacht trok van Poiteau, Quetelet en Darwin.
Zijn denkbeelden ontwikkelde hij in zijn werk: Arbres Fruitiers, leur culture en Belgique et leur propagation par graine (1835). In 1815 had hij 80 000 zaailingen; zijn eerste catalogus verscheen in 1823, zijn aanwinsten werden verspreid door Poiteau in Frankrijk, Diel in Duitschland, de Royal Hortic.
Society in Engeland.Lit.: E. A. Bunyard. Gard. Chron. (jg. 1913, I, 395).
Moerlands.