Katholieke Encyclopaedie

Uitgeverij Joost van den Vondel (1933-1939)

Gepubliceerd op 15-08-2019

Isotroop

betekenis & definitie

1° (wisk.) ➝ Imaginaire figuren.

2° (Natuurk.) Isotroop noemt men die stoffen, waarvoor de waarde van verschillende physische grootheden voor alle ruimtelijke richtingen dezelfde is.

Optisch isotroop zijn die stoffen, voor welke de voortplantingssnelheid van het licht in alle richtingen dezelfde is. Voor dgl. stoffen is dus ook de brekingsindex voor alle richtingen gelijk en treedt dus geen ➝ dubbele breking op. Afgezien van enkele gevallen zijn alle amorphe stoffen en alle regulaire kristallen optisch isotroop. In die gevallen, waar het kristal ruimtelijk symmetrie vertoont, en toch het kristal zich optisch anisotroop gedraagt, spreekt men van optische anomalie. In deze gevallen bezit het kristal een structuur, die niet ruimtelijk symmetrisch is, ofschoon de uitwendige vorm die symmetrie wel vertoont.

Dekkers. Isotropie en anisotropie van kristallen. Alle kristallen zijn anistroop, d.w.z. zij bezitten verschillende, geometrisch definieerbare richtingen. Het ligt evenwel aan den aard van de inwerking op het kristal of deze anisotropie tot uiting komt. Een lichttrilling in een steenzoutkristal zal zich naar alle richtingen met gelijke snelheid voortplanten. Het gedraagt zich optisch isotroop. Voor andere eigenschappen, die meer direct met de innerlijke structuur van het k. samenhangen, als elasticiteit en samendrukbaarheid, gedraagt het steenzoutkristal zich wel degelijk anisotroop. Alle kristallen van het regulaire stelsel gedragen zich isotroop voor de voortplanting van het licht, warmte- en electriciteitsgeleiding; trigonale, hexagonale en tetragonale kristallen gedragen zich anisotroop, maar onderling gelijk voor alle physische inwerkingen, terwijl rhombische, monokliene en trikliene kristallen zich daarvoor anisotroop en onderling ongelijk gedragen.

Oosterbaan.

< >