(volkenrecht), eigenmachtige tusschenkomst door een of meer staten in de zaken van een of meer andere staten, met het doel door dwang een bepaald resultaat te bereiken. Het kan ook geschieden om een oneenigheid tusschen twee staten tot oplossing te brengen.
Voor den Wereldoorlog had men ook collectieve interventie, die thans door den Volkenbond uitgeoefend moet worden. Interventie kan het gevolg zijn van recht of van internationale politiek.
Art. 10-11 van het Volkenbondspact zijn de grondslag van de interventie van het moderne volkenrecht. De vredesboodschap van Benedictus XV (1 Aug. 1917) komt op voor gezamenlijke interventiepolitiek in den vorm van sancties tegen staten, die weigeren geschillen aan arbitrage te onderwerpen.
Zie ook → Monroe-leer; Non-interventie.Lit.: Potter, L’intervention en droit internat, moderne (in Recueil des cours de l'académie de droit internat., XXXII). L. Janssens