Incorporeerende talen zijn talen, waarvan de taalstructuur gekenmerkt wordt door het streven, de vsch. bijeenbehoorende leden van den zin zooveel mogelijk tot één vorm te laten vergroeien, bijv. subject, object en werkwoord in één vorm uit te drukken. Het wordt hier bijna onmogelijk tusschen woord en zin te onderscheiden (Mexicaansche talen, Eskimo).
In analogen zin spreekt men ook wel van polysynthetische of holophrastische talen; vgl. Ned. schuddebollen, trekkebeenen. Wils.