Het onder zich nemen of houden van eenig voorwerp ten behoeve der strafvordering. Volgens Ned. recht zijn voor i. vatbaar alle voorwerpen, die kunnen dienen om de waarheid aan het licht te brengen of die bij vonnis ➝ verbeurdverklaard of vernietigd kunnen worden.
Bevoegd tot i. is ieder, die den verdachte aanhoudt ten aanzien van voorwerpen, die voor i. vatbaar zijn, voorzoover deze die met zich voert. Dan de ➝ opsporingsambtenaren bij ontdekking op ➝ heeterdaad, in bepaalde andere gevallen de officier of hulpofficier van justitie en verder de ➝ rechter-commissaris tijdens het ➝ vooronderzoek.
De bevoegdheid van deze beide laatste categorieën, uitgezonderd de hulpofficieren, strekt zich ook uit tot voor verdachte bestemde brieven, poststukken en telegrammen, terwijl de rechter-commissaris van ieder, behalve van verdachte en van hen, die zich op geheimhoudingsplicht kunnen beroepen, uitlevering kan vorderen van alle voor i. vatbare voorwerpen. Tegen i. kan ieder, die daarbij belang heeft, bij het gerecht een bezwaarschrift indienen.Volgens het Belg. recht mag i. in alg. regel slechts gedaan worden door den onderzoeksrechter of door den officier van gerechtelijke politie, aan wien hij een opdracht tot huiszoeking geeft. In geval van betrapping op heeterdaad mogen de procureur des konings, de vrederechter, de officier der rijkswacht, de commissaris van politie en de burgemeester, eveneens voorwerpen in beslag nemen. [i][/i]