Jezuïet, aalmoezenier van het Ned.-Ind. leger te Atjeh (1874-1907). * 24 Maart 1835 te Rotterdam, † 2 Juni 1918 te Magelang. De „soldatenpastoor” V., bij K. B. van 13 Augustus 1872 benoemd tot Kath. geestelijke in Ned.-Indië, kwam 29 Juni 1874 te Atjeh, waar hij ruim 30 jaar verbleef, de jaren van den Atjeh-oorlog.
Door zijn intense toewijding, ijver en zelfverloochening bij de geestelijke verzorging der militairen op het oorlogsveld en de aantrekkelijke wijze, waarop Verbraak die beoefende, wist hij het hart van den Indischen soldaat te veroveren. Zijn nagedachtenis is vereeuwigd door een borstbeeld bij zijn kerkje te Kota Radja en door een standbeeld in het Molukkenpark te Bandoeng. Lit.: F. van Hoeck S.J., De Soldatenpastoor P. H. V. S.J., aalmoezenier van het N. I. Leger te Atjeh (1924).
Savalle.