Instrumentmaker. * 15 Jan. 1803 te Hannover, ✝ 20 Dec. 1877 te Parijs, waar hij sinds 1825 gevestigd was. Hij vond den naar hem genoemden inductieklos (zie onder), in 1855 op de Parijsche wereldtentoonstelling vertoond, en een apparaat om de magnetische draaiing van het polarisatievlak aan te toonen(1849).
In 1864 kreeg hij van de Fr. regeering den Voltaprijs.Lit.: E. Kosack, H. D. R., ein deutscher Erfinder (1903). J. v. Santen.
De inductieklos van Ruhmkorff is een toestel, waardoor men hooggespannen wisselstroom kan krijgen door omvorming van gelijkstroom. Een batterij B (zie figuur) voedt de primaire wikkeling van een transformator door tusschenkomst van een schakelaar, die automatisch den stroom onderbreekt, wanneer hij een zekere waarde bereikt. De stroom i stijgt exponentieel tengevolge van de hooge inductantie en daalt heel spoedig door de mechanische onderbreking van de keten: de secundaire spanning heeft den vorm der curve es en kan door gebruik van een groot aantal secundaire windingen heel groot gemaakt worden. Om hoogere frequenties te krijgen kan men i.p.v. een mechanischen een Wehnelt-schakelaar gebruiken. De condensator over den schakelaar dient ter vermindering van de vonken.
Gillon.