Hatteria - → Brughagedis.
Hattin Huidige Arab. naam van een dorp en van een heuveltop (Kasr Hattin) in Palestina, ten N.W. vanTiberias. Resten van een cyclopischen muur op den heuvel wijzen op een oude nederzetting. Oude landkaarten leggen in H. de stad Bethulia uit het boek Judith. De heuveltop zelf wordt door sommigen gehouden voor den berg der Zaligsprekingen (onwaarschijnlijk). De Grieken vereeren H. als de plaats, waar de wonderbare broodvermenigvuldiging plaats had (Mt. 15. 32). In de geschiedenis is H. vooral vermaard als de plaats, waarbij in 1187 Saladin aan de Kruisvaarders een verpletterende nederlaag toebracht. Simons.
Hatto Aartsbisschop van Mainz, ✝ 913. H. stamt uit een voorname Zwabische familie, werd monnik in Fulda, abt van Reichenau en Ellwangen, 891 aartsbisschop. Als zoodanig ijverde hij voor den bouw van de kathedraal en uitbreiding van de stad. Hij stond in relatie met keizer Karel den Dikken en koning Arnulf en had invloed op de regeering . Paus Formosus schonk hem in 896 het pallium. De synode van Frankfort (892) en de rijkssynode van Tribur (895) zat hij voor. Na Amulf ’s dood in 899 regeerde hij voor den onmondigen Lodewijk het Kind.
Na diens dood (911) wist hij de eenheid van het rijk te handhaven en de kroning van Koenraad I te verkrijgen. Regino van Prüm prijst hem in de inleiding van zijn handboek van het canonieke recht, aan H. opgedragen, om zijn geestesgaven. Hij was een vroom, begaafd en energiek man. In partijdige geschiedenissen en volkssage wordt hij onsympathiek voorgesteld; zoo wordt van hem verteld, dat hij hardvochtig was voor de armen en daarom voor straf door de muizen is opgegeten.
Lit.: Hefele-Leclercq, Hist. d. Conciles (IV, 697 vlg.); Hauch, Kirchengesch. Deutschlands (II, 709 vlg. en 734 vlg.). Sloots Hatvan Gem. in Hongarije, ca. 15 000 inwoners (93% Kath.); suikerfabriek; spoorwegcentrum.