Handharmonica - of accordeon, volksinstrument, bestaande uit blaasbalg en toetsenborden voor beide handen, en waarvan het geluid door doorslaande tongen voortgebracht wordt. De h. werd in 1820 te Weenen door Damien uitgevonden en werd in Fr. door Buffet in 1837 verbeterd.
In later tijd is het orgelklavier op de h. toegepast. In de moderne dansmuziek heeft de h. een rol gekregen.
Tot artistieke diensten is het instrument niet geroepen. Een soort van trekhormonica is de zgn. concertina. de Klerk.