Frederik Hendrik (Nederland) - graaf van Nassau, prins van Oranje, zoon van Willem van Oranje en Louise de Coligny; * 29 Jan. 1584 te Delft, ♱ 14 Maart 1647 te Den Haag. Nam van 1597 af onder zijn halfbroeder Maurits deel aan de belangrijkste krijgsverrichtingen tegen Spanje en legde de grondslagen voor zijn roemrijke militaire loopbaan.
In godsdienstig opzicht neigde hij evenals zijn moeder meer naar de Remonstranten dan naar de Contra-Remonstranten, doch onthield zich uit tactische overwegingen van een beslist partij kiezen. Onder drang van Maurits op 4 April 1625 gehuwd met Amalia van Solms.
Na Maurits’ dood (23 April 1625) volgde Frederik Hendrik hem in Holland, Zeeland, Utrecht, Gelderland en Overijsel in alle waardigheden op. Met dit stadhouderschap begint én voor de Republiek én voor het Huis van Oranje een schitterende periode.
Van 1630 tot 1640 berustte feitelijk alle macht bij hem. Door de toekenning der survivance in vsch. gewesten kreeg het stadhouderschap een monarchaal karakter.
Alle geheime zaken werden in het kabinet van F. H. afgehandeld.
In 1637 werd hem door den Fr. koning de titel „Zijne Hoogheid” geschonken. In 1640 ook stadhouder van Groningen en Drente.
De huwelijken zijner kinderen verhoogden het aanzien tegenover buitenlandsche vorsten. Als gevolg van lichamelijke en geestelijke verzwakking nam zijn gezag gedurende de laatste levensjaren af.
De Hollandsche regentenpartij, de Bickersche ligue, wint na 1640 meer en meer aan invloed.