Fluisteren - Fluisteren noemt men in de phonetiek het spreken zonder trilling der stembanden, die daartoe op een bepaalde wijze worden samengetrokken, terwijl het gedeelte der stemspleet tusschen de bekervormige kraakbeenderen open blijft.
Toepassing in de geneesk. De fluisterspraak bij bepaling van gehoorscherpte moet worden uitgevoerd met reservelucht. Hierdoor heeft de fluisterstem bij eenzelfden onderzoeker een bijna constante sterkte. Het niet te onderzoeken oor moet goed worden afgesloten. De onderzochte moet verschillende door den onderzoeker gefluisterde woorden nazeggen. De afstand, waarop de fluisterstem door den patiënt wordt gehoord, is een maatstaf voor de gehoorscherpte van den patiënt.
De Ned. Schepenwet eischt voor kapiteins, stuurlieden, enz. een zoodanige gehoorscherpte, dat de fluisterstem op minstens twee meter met ieder oor afzonderlijk gehoord wordt. Nelissen Links: groote dwarsfluit; rechts: piccolo of kleine fluit. (Beiden systeem Theobald-Böhm.)