is in het Recht een technisch hulpmiddel, waarbij een feit, dat in werkelijkheid niet bestaat, in een bepaald geval als bestaande wordt aangemerkt ten einde op dat geval een of anderen rechtsregel toepasselijk te maken. Eertijds werd van fictiën een ruim gebruik gemaakt.
De moderne rechtswetenschap beschouwt de f. slechts als een laatste redmiddel. Een voorbeeld van een f. biedt art. 3 B.W.: „Het kind van hetwelk een vrouw zwanger is, wordt als reeds geboren aangemerkt zoo dikwijls deszelfs belang zulks vordert”.
Zie ➝ Fictio. Stoop.