Feestspel - tooneelstuk, op te voeren bij een bijzonder feest, gekozen om den toepasselijken inhoud of zelfs voor deze gelegenheid vervaardigd, om aan de feestelijke stemming eener gemeenschap uitdrukking te geven en die te verhoogen. Zoo ontstonden Grieksche tragedies, middeleeuwsche liturgische drama’s.
Tijdens de Renaissance waren allegorische f. erg in trek, bijv. in de Nederlanden bij inhuldiging van vorsten; tot het einde der 18e eeuw leefden er zulke aan de Europeesche hoven voort (Schiller: Huldiging der Künste). Rich.
Wagner wilde het f. doen herleven; zijn streven werd voortgezet met de Bayreuther Festspiele, die evenwel het element missen van het gemeenschappelijke. Tegenwoordig herleeft het f. en wel vnl. als massa- en leekespel: lustrum-, graal-, kerstspelen.
Auteurs zijn o.a. Henri Ghéon, Jacques Schreurs. v. d.
Eerenbeemt.