Exhaustiemethode - (Lat. exhaurire = uitputten), traditioneele, maar onpassende benaming voor een door Euclides en Archimedes toegepaste methode ter bepaling van inhouden en oppervlakten, die berust op het inzicht in het onuitputtelijke (het in-exhaustibele) van een oneindig proces. De naam is afkomstig van Gregorius van St.
Vincent, Opus Geometricum (Antwerpen 1647).Dijksterhuis.