Exceptie - (Ned. en Belg. Recht), een verweermiddel in een proces, waarmede de gedaagde tegen de ingestelde vordering opkomt zonder rechtstreeks de door den eischer aangevoerde feiten te bestrijden, bijv. door het beroep op een vervaltermijn, of een vormgebrek, onbevoegdheid van den rechter e.d.
De e. moeten in Ned. tegelijk met de andere verweermiddelen worden aangevoerd, waardoor uitgesloten is het proces te rekken door telkens een e. aan te voeren en daarop afzonderlijk uitspraak van den rechter te vragen.
Naar Belg. Recht moeten de excepties meestal worden aangevoerd vóór elk ander verweermiddel.
Voor Rom. Recht, → Exceptio.
Witteman.