Eutyches - dwaalleeraar, * 378. Archimandriet van een groot klooster bij Konstantinopel.
Bij zijn felle bestrijding van het Nestorianisme viel hij uit reactie in een andere dwaling en beweerde, dat er in Christus na de vereeniging van Godheid en menschheid slechts één natuur was. E. werd veroordeeld door een synode van Konstantinopel (448), gerehabiliteerd door zijn vriend Dioscorus van Alexandrië op het zgn.
Latrocinium van Ephese (449), maar definitief veroordeeld door het 4e Algemeen Concilie te Chalcedon (451). Zijn volgelingen werden Eutychianen genoemd.
Nadat zijn leer eenigszins gewijzigd was, liet men den persoon van E. vallen en noemde men zich uitsluitend Monophysiet.Franses. Lit.: Dict. Théol. Cath. (V); Schwartz, Der Prozess des E. (1929). ➝ Monophysisme.