Katholieke Encyclopaedie

Uitgeverij Joost van den Vondel (1933-1939)

Gepubliceerd op 05-06-2019

Electromagneet

betekenis & definitie

Magneet, die zijn veld te danken heeft aan een electrischen stroom. De magnetomotorischo kracht is 0,4 n maal het aantal ampèrewindingen.

E. worden gebruikt bij het magnetisch heffen [ → Draagvermogen (magnetisch)] en in die gevallen, waar sterke magnetische velden (meestal in kleine ruimten) vereischt worden. De fig. toont een electromagneet, waar het veld in de spleet S ontstaat, als er stroom door de windingen W vloeit.

Het ijzeren juk J van poolschoenen P voorzien, die dienen om het veld in de spleet S te concentreeren. Deze poolschoenen P zijn óf ook van week ijzer óf (indien men zeer hooge velden, 40 à 60 000 oersted, wil bereiken) van 35% cobaltstaal, omdat de magnetische verzadiging van dit materiaal hooger is dan van weekijzer.

Ook in de radio-industrie (luidsprekers) spelen e. een rol, hoewel ze hier meer en meer door permanente magneten verdrongen worden. Elenbaas

< >