Een geïnspireerd boek van het Oude Testament, ook genoemd het boek Koheleth, naar den Hebreeuwschen titel, of: de Prediker. De schrijver noemt zich zelf zoon van David en koning over Israël in Jerusalem.
De Joodsche en Christelijke traditie hield daarom tot aan de 17e eeuw Salomon voor den auteur. Tegenwoordig neemt men over het algemeen aan, vooral om linguïstische redenen, dat het geschreven is na de Babylonische gevangenschap, volgens sommigen ca. 300 v.
Chr. De inhoud is zeer moeilijk systematisch weer te geven.
Het is een verzameling van religieus-moreele spreuken, opgebouwd op deze ideeën: „Alles is ijdelheid. Daarom geniet van het leven, doch vreest Goden onderhoudt Zijn geboden.
Dat is de ware wijsheid”. Op een eigenaardige manier loopen deze ideeën door elkander, zoodat sommigen er in zagen het hooglied der vreeze Gods en anderen het hooglied der scepsis.
Andere auteurs meenen, dat de schrijver vertegenwoordigers van onderscheiden levensrichting laat optreden of nemen meerdere redacteuren aan. Toch is er een zekere eenheid in het boek te vinden, al worden niet alle raadsels opgelost.
Een volkomen juist begrip van het toekomstig leven ontbreekt nog. Het boek biedt aanknoopingspunten met Job en andere wijsheidsboeken.Lit.: V. Zapletal, Das Buch Kohelet, kritisch und metrisch untersucht, übersetzt und erklart (1911) ; E. Podéchard, L’Ecclesiaste (1912); A. Allgeier, Das Buch des Predigers oder Koheleth übersetzt und erklart (1925). C. Smits Ecclesiasticus Geïnspireerd boek van het Oude Testament, handelend over de wijsheid. Het wordt ook genoemd naar den schrijver Jesus Sirach.
De naam Eccli. komt van Cyprianus en beteekent kerkelijk boek. In de Oude Kerk werd het gebruikt voor de onderrichting der catechumenen. Oorspronkelijk geschreven in het Hebreeuwsch, werd het later vertaald in het Grieksch door den kleinzoon van den schrijver ongeveer 130 v. Chr. De Hebreeuwsche tekst ging verloren, werd voor een groot gedeelte teruggevonden in de 19e eeuw. Het is geschreven ca. 180 v.
Chr. door Jesus, zoon van Sirach, uit Jerusalem. De Hebr. tekst geeft hem den naam van Simon, zoon van Jesus. De inhoud gelijkt op dien van het boek der Spreuken. Het behandelt de wijsheid en geeft een verzameling van moraliseerende lessen, dikwijls zonder eenig verband. In de laatste hoofdstukken worden de groote mannen van Israël geprezen vanaf Henoch tot aan den hoogepriester Simon, zoon van Onias, en het eindigt met een gebed.
Lit.: J. Knabenbauer, Commentarius in Ecclesiasticum (1902); N. Peters, Das Buch Jesus Sirach oder Ecclesiasticus übersetzt und erklart (1913); A. Ebenharter, Das Buch Jesus Sirach oder Ecclesiasticus übersetzt und erklart (1925). C. Smits Thomas van Eccleston Minderbroeder (13e eeuw), vnl. bekend door zijn Kroniek over de komst der Minderbroeders in Engeland.
Lit.: Inleiding van Little in de nieuwe uitg.: Tractatus Fr. Thomae de Eccleston de adventu Fr. Min. in Angliam [Parijs 1909 ; vroegere uitg. in Anal. Franc. (I Quaracchi 1885).