is een voorwerp, dat vooral in de Minoïsche nederzettingen van Creta herhaaldelijk gevonden wordt, hetzij zelfstandig, op een steel geplant, of in de hand van goddelijke personen, hetzij als element in muurschildering, schrift of aardewerkdecoratie. De d. b. is minder een wapen dan een cultussymbool, hoewel haar beteekenis als zoodanig duister is.
Ook in het praehistorische Egypte komt de d. b. voor, zeer zelden in Mesopotamië, meer in den Hettictischen cultuurkring (➝ Doliche; ➝ Tesjoeb). Daar de Grieksche naam der d. b. „labrys” is (een woord van vreemden doch onbekenden oorsprong), wordt het labyrint der Grieksche mythologie niet zelden verklaard als het „huis der dubbele bijl” d.i. het paleis van Cnossus, waarin dit symbool vaak voorkomt. ➝ Labyrint. Simons.