Katholieke Encyclopaedie

Uitgeverij Joost van den Vondel (1933-1939)

Gepubliceerd op 05-06-2019

Druipsteen

betekenis & definitie

Ontstaat in grotten in kalkgebergten en bestaat uit calciet (CaCo3). Men onderscheidt stalactieten en stalagmieten.

De laatste ontstaan op den vloer der grot door het neerslaan van calciet, welke in neervallende druppels is opgelost, indien steeds druppels op dezelfde plek neervallen. Stalactieten hangen van de zoldering naar beneden.

Raken een stalactiet en stalagmiet elkaar, dan heeft men een zuil. In België prachtige voorbeelden in de grotten van Han en Rochefort. v.

Tuijn
Druipsteengrotten Druipsteengrotten zijn holen en gangen, die door onderaardsche rivieren gevormd zijn en meestal daarna door de rivieren verlaten zijn, waardoor de omstandigheden voor vorming van druipsteen gunstig worden. De langste is de Mammoothcave in Kentucky, 48 km.

De langste in Europa is de → Adelsbergergrot (Grotte di Postumia), 23 km. Die van Han-sur-Lesse in België meet 5 km.

Die van Remouchamps is merkwaardig door haar twee etages, waarvan de onderste een beek, de Rubicon, bevat en de bovenste de druipsteenvormingen. v. Tuijn Druivenboom → Wijnstok.

< >