Medische term, vooral gebruikt in de psychiatrie. Een patiënt, die dissimuleert, verbergt gedachten en symptomen, van welke hij weet, dat anderen ze voor ziekelijk aanzien.
Melancholici bijv. met neiging tot zelfmoord trachten zich wel door dissimulatie in de gelegenheid te stellen aan toezicht te ontkomen en hun plan ten uitvoer te brengen. Vgl. simuleeren. Hoelen Dissipementen Dissipementen noemt men bij de borstelwormen de dunne tusschenschotten, waardoor de elkander opvolgende segmenten zijn gescheiden, zoodat men een gekamerden lichaamsbouw krijgt.