Diathese - exsudatieve (Gr. diathèsis = aanleg, Lat. exsudare = uitzweeten) is een aangeboren neiging tot ontstekingen, woekeringen en exsudatieve verschijnselen van de huid en slijmvliezen, terwijl vaak de uit lymphatisch weefsel opgebouwde organen (klieren, milt en amandelen) vergroot zijn. Meestal zijn de kinderen pafferig dik, zelden mager.
Bij zuigelingen ziet men de afwijkingen vaak in het gelaat in den vorm van nat, schilferend eczeem en in de lichaamsplooien, waar huid tegen huid aanligt. De gevoeligheid der slijmvliezen kan tot in de puberteit voortduren en manifesteert zich in herhaalde neus- en keelontstekingen (vergroote amandelen) en in neiging tot bronchitis. Kinderen met exsudatieve diathese verdragen vaak minder goed andere ziekten.
Behandeling: de voedselhoeveelheid mag niet te groot zijn. Overvloed aan eiwit, vet en koolhydraten kan de verschijnselen verergeren. Bij zuigelingen soms enkele voedingen minder geven en eventueel met andere voeding aanvullen. Bij oudere kinderen geeft men gemengden kost en kalk als medicament, terwijl men er naar streeft, dat de kinderen stevig worden en niet overmatig dik.
Wynands.