Deubel - Léon, Fransch symbolistisch dichter; * Maart 1879 te Belfort, ✝ (door zelfmoord) 12 Juni 1915 te Maison-Alfort. D. was het type van den „poètemaudit”; had een droevige jeugd en werd als repetitor aan de universiteit uit zijn ambt ontslagen (1900) wegens zijn lawaaierig Dreyfusisme en zijn scherp anti-militarisme.
Vers la Vie (1904) is nog navolging van Verlaine, ter eere van wien hij de Revue Verlainienne stichtte (1901). Zijn laatste en tevens beste bundel Poésies, rhythmisch volmaakt en sober van vorm, wijst op duidelijke evolutie naar een sterk door Baudelaire en Mallarmé geïnspireerd Klassicisme.
Werken: La Chanson balbutiante (1899); Vers la vie (bevat Le Chant des Routes et des Déroutes ; 1901); Sonnets intérieurs (1902); Evocations (1904); Sonnets d’Italie (1904); La Lumière Natale (1905); Poésies (1906); Poèmes choisis (1909); Ailleurs (1911). — Uitg.: Verz. Werken: Régner (1913). Willemyns.