Delbrück - 1° Berthold, linguïst; * 26 Juli 1842 te Putbus, † 3 Jan. 1922 te Jena; o.a. prof. in Jena. Hij was met Karl Brugmann de hoofdpersoon der neo-grammatische richting.
Hij schreef vooral historisch-vergelijkende studies over de syntaxis der Indo-Germ. talen.
Werken: Met Brugmann gaf hij uit: Grundrisz der vergl. Gramm. der indogerm. Sprachen 1886-1900 (van zijn hand zijn de laatste 3 deelen, handelend over syntaxis). Voorts gaf hij uit: Syntaktische Forschungen (I-V Halle 1871-1888); Altindische Syntax (Halle 1888); Über die indogerm. Verwandtschaftsnamen (Leipzig 1889); Grundfragen der Sprachforschung (Leipzig 1901); Synkretismus (1907); Die Grundfragen der Sprachwissenschaft (Straatsburg 1911); Einleitung in das Studium der indogerm. Sprachen (61919); Einleitung in das Sprachstudium (Leipzig 61920). — Lit.: E. Hermann, Berthold Delbrück (Jena 1923).
Weijnen.
2° Hans, broeder van 1°, historicus, * 1848, † 1929. Hield zich vooral met historisch-strategische studiën bezig; bekend om zijn vrijmoedige oordeelen over Duitsche politiek en o.a. over Ludendorff als strateeg en politicus.
Werken o.a.: Geschichte der Kriegskunst [4 dln. 1900-’20 (dl. V en VI van Daniels 1926 vlg.)]; Weltgeschichte (5 dln. 1923-’28); Krieg und Politik 1914-1918 (3 dln. 1918-119). D. gaf van 1898-1923 de Preusz. Jahrbücher uit.
3° Richard, Duitsch archaeoloog; * 14 Juli 1874 te Jena; 1921-’28 gewoon hoogleeraar in Gieszen, sinds 1928 in Bonn, bijzonder verdienstelijk voor de studie van de Romeinsche bouwkunst en de laat-antieke kunst.
Werken: o.a. Hellenistische Bauten in Latium (2 dln. 1907-’12); Antike Portrats (1912); Consulardiptychen.