Decasyllabus - ( Gr. deka == tien, sullabè = lettergreep), een jambische versregel van tien lettergrepen, ontstaan uit een vers van oorspronkelijk twaalf; aan het einde der eerste en tweede vershelft (5 + 7 of 7 + 5 lettergrepen) stond een zwakke lettergreep, die in het schema mocht verwaarloosd worden. De d. werd aangewend in Ital. poëzie (Dante) en oudFransche epiek (Chanson de Roland).
Het Eng. heroic verse (Shakespeare) en de ook in Ned. poëzie veelgebruikte jambische vijfvoeter zijn daarvan afkomstig.
Lit.: L. Havet — L. Duvau, Cours élémentaire de métrique grecque et latine (z.j.); Thurneysen, Der Weg vom dactylischen Hexameter zum epischen Zehnsilber der Franzosen, in Zschr. für Romanische Philologie (XI, 305 vlg.).
v.d. Eernbeemt.