Katholieke Encyclopaedie

Uitgeverij Joost van den Vondel (1933-1939)

Gepubliceerd op 24-04-2019

Constantijn III

betekenis & definitie

Constantijn III - Romeinsch usurpator, noemde zich Flavius Claudius Constantinus; gewoon soldaat, beweerde een afstammeling van Constantijn den Grooten te zijn, werd in 407 door de Romeinsche troepen in Britannië tot keizer uitgeroepen, stak over naar Gallië, handhaafde zich tegen Stilicho’s troepen, resideerde in Arles, in 409 als mede-keizer erkend door Honorius na Stilicho’s dood; benoemde in 410 zijn zoon Constans tot augustus, die in 411 te Vienna werd gedood. In hetzelfde jaar werd Constantijn na een beleg van drie maanden te Arles door Constantius en Ulfilas, generaals van Honorius, gevangen genomen; hoewel hem lijfsbehoud was toegezegd en hij zich tot priester had laten wijden, werd hij op bevel van Honorius gedood met zijn zoon Iulianus. [i]Davids.

[/i]

< >