Katholieke Encyclopaedie

Uitgeverij Joost van den Vondel (1933-1939)

Gepubliceerd op 23-04-2019

Clovis I

betekenis & definitie

Clovis I - (Chlodwig, Chlodovech), koning der Franken van 481-511. *465 als zoon van Chilperic I. Aan het hoofd der Salische Franken vernietigt hij de laatste rest van de Romeinsche macht in Gallië door Syagrius bij Soissons in 486 te verslaan. Hij huwt in 493 een Katholieke Bourgondische prinses, de Heilige →Chlothilde. Onder haar invloed en dien van den H. Remigius, bisschop van Reims, bekeert hij zich tot het Katholicisme na zijn overwinning op de Alemannen (496), die hij toeschrijft aan zijn aanroeping van den „God van Chlothilde”. Beteekenis hiervan voor de Kerk: na de ineenstorting van de Romeinsche wereldmacht is nu het Frankische Rijk het eerste, dat in het Westen weer een grooten Katholieken staat vormt (daarom Frankrijk: „Oudste dochter der Kerk”).

Beteekenis voor het Frankische volk: de omliggende Katholieke Gallo-Romaansche volkeren, door Ariaansche Germanen overheerscht en verdrukt, roepen Clovis’ hulp in. Hij verslaat met hun medewerking achtereenvolgens Bourgondiërs (500) en West-Goten (507) en brengt de Ripuarische Franken tot aansluiting, zoodat hij bij zijn dood heerscht van over den Rijn tot aan de Pyreneeën. Zie kaart bij art. →Karel de Groote (achterzijde, nr. 1).

L i t.: Over de details van Clovis’ bekeering en persoonlijkheid (zijn politieke bedoelingen, oprechtheid, gedrag na zijn bekeering, enz.) heerscht nog veel strijd en onzekerheid. De voornaamste stellingen en literatuur vindt men bij G. Kurth, Clovis (31923); D. Stracke S.J., Over bekeering en doopsel van koning Chlodovech (1931); Bruno Krusch, in Neues Archiv 40 (1915) en vele andere publicaties van dezen geleerde. Gorris.

< >