Cirrostratus - derde soort in de familie der hooge wolken, is een fijne, witachtige sluier, die den omtrek van de zonne- en maneschijf niet verbergt, maar ➝ halo’s om die hemellichamen vertoont. Soms is de c. wazig en verleent een bleek voorkomen aan den hemel; soms heeft hij een vezelig weefsel van verwarde draden. Hij bestaat hoofdzakelijk uit ijskristallen. Hij is meestal doorzichtig. Voor het opgaan en na het ondergaan van de zon wordt de c. geel en rood getint. De sluier heeft groote afmetingen: ong. 2 000 km lengte, 300 km breedte en 0,2 tot 2 km dikte.
Zijn benedenvlak ligt op hoogten van 5 tot 7 km. Lager dan 5 km wordt de c. een ➝ altostratus, waarop hij veelal gelijkt. De c. verschijnt in het voorste gedeelte van de ➝ cyclonen. Hij is dikwijls de voorbode van krachtige winden, zware bewolking en aanhoudenden neerslag. De condensatie van waterdamp, welke tot de vorming van c. leidt, wordt veroorzaakt door dynamische afkoeling van vochtige luchtmassa’s, die over een opglijdingsvlak in de hooge tropospheer omhoog glijden.
L i t.: Atlas international des nuages (Parijs 1932).
V. d. Broeck.