Cholera aslatica - is een infectieziekte. De verschijnselen van de ernstige ziekte (de helft der aangetasten sterft) bestaan uit braken en sterke diarrhee.
Ze wordt veroorzaakt door de door R. Koch ontdekte cholera-vibrio. De infectie kan plaats vinden, wanneer cholera-kiemen in het maagdarmkanaal komen. Door het maagzuur worden de cholera-vibrionen gedood. De ziekte treedt dan ook slechts op, wanneer het maagdarmkanaal niet normaal functionneert; kleine dieetfouten zijn dikwijls al voldoende om deze natuurlijke barrière te breken. Door onhygiënische behandeling van de uitwerpselen, waarin de cholera-kiemen voorkomen, kan infectie optreden. Zoo kan het drinkwater besmet worden, vooral als dit uit slooten of putten, dus kleine reservoirs, wordt gebruikt.
Voortdurend heerscht de cholera in het stroomgebied van den Ganges in Voor-Indië. Vandaar breidde de ziekte zich nu en dan in groote epidemieën uit. Vooral de oorlogen hebben de cholera verspreid. Van 1826-1837 heerschte een groote epidemie in Rusland en werd ten gevolge van den Poolschen oorlog over heel Europa verspreid. In den Krimoorlog werd de cholera door Fransche troepen overgebracht; 16 000 soldaten stierven er aan.
Ook Nederland kreeg verschillende malen zijn deel; in 1848 eischte de cholera ong. 20 000 slachtoffers; na 1873 zijn slechts af en toe enkele gevallen hier waargenomen. In de beschaafde landen is de cholera voor een goed deel verdwenen door de verbeterde hygiënische omstandigheden: betere drinkwatervoorziening; opsporing en afzondering van cholera-lijders. Personen, die naar landen gaan, waar cholera nog veel voorkomt (Engelsch-Indië), kunnen zich tegen de ernstige choleraziekte beschutten door zich te laten inspuiten met gedoode cholerakiemen. Deze inspuiting, die gedurende ½ -1 jaar beschut, moet na dien tijd worden herhaald.
v. Balen.