Causa maior - een aangelegenheid, die uit den aard der zaak of door een wet aan den paus zelf is voorbehouden. De C.I.C. somt de causae maiores niet op.
Uitdrukkelijk vermeld alléén zalig- en heiligverklaring can. 1999 § 1; zaken van regeerende personen, kardinalen, paus. Legaten en crimineele zaken der bisschoppen, can. 1557; oprichting, verandering, opheffing van ordesprovincies, monastieke kloosters enz. can. 493, 494 § 1 verschillende ➝ beneficies can. 1435.
Vele andere zaken zijn uit den aard der zaak zelf gereserveerd, zoo: alles wat samenhangt met de geloofsdefinitie, disciplinaire maatregelen voor geheel de Kerk, organisatie der Kerk en derzelve algemeen bestuur. Sedert onheuglijke tijden zijn er zaken aan den paus voorbehouden. Reeds spreekt Innocentius I in 404 in zijn brief aan Victricius van causae maiores, die volgens oud gebruik aan den H. Stoel moeten worden voorgelegd. Zij zijn in den loop der tijden langzaam toegenomen en houden verband met de engere omschrijving van het pauselijk primaat.
Drehmanns.